خدایا

خدایا! می توان با یک زیرانداز ساده زیر سقف آسمان خوابید و دغدغه نداشت

 می توان شب به شب با نان خالی عشق ساخت و غمی به دل راه نداد

می توان لبخند ها راغنیمت شمرد و فقط در خلوت اشک ریخت

می توان بی هیچ غصه ای نفس کشید و دلشوره ای نداشت و از اندوه و رنج، آه کشید

خدایا! سوزش سرما هم بی معنا می شود اگر وجود آدم را از عشق و صفا گرم کنی

می توان یاسی چید و می توان آن را به دیگران هدیه داد و دل ها را با کینه غریبه ساخت  و بذر مهربانی پاشید

می توان..... اگر تو بخواهی ، اگر تو کمک کنی

خدایا ! ناله هایم را بشنو و به خاطر بسپار. بشنو و به من بگو که پنجره های زندگی از کدامین سو به روی من گشوده شد که من در طول عمر کوتاه من،هرگز طلوع و غروب خورشید را ندیدم

خدایا! بسته دلی براِت می فرستم. وقتی آن را باز می کنی مواظب باش

 

چون قلب من شکستنی است