آن مرد با عبای شکلاتی آمد

سید محمد خاتمی وبلاگ نویس شد" مردی با عبای شکلاتی"

بسم‌الله الرحمن الرحیم

December 22, 2005

عشق به حقیقت و تلاش برای دریافت آن و عشق به آزادی و تعالی و کوشش برای رسیدن ‏به آن جوهر آدمی است. و اگر امید به این دریافت و رسیدن نبود زندگی پرمرارت آدمی در ‏طول تاریخ ناممکن می‌شد.‏
آنچه خواستنی است دوستی و مهر است که زندگی را طربناک می‌کند و آنچه نا خواستنی ‏است خشونت و نامهربانی است که جهنم جان آدمی است.
برای عزیزانی که هدیه ارزنده وبلاگ را به من ارزانی داشتند و برای همه ارجمندانی که با ‏اظهار نظر خود جان خسته مرا نواختند آرزوی شادکامی و سلامتی می‌کنم.‏
بیایید تا ایمان به حق را با هیچ متاعی سودا نکنیم.‏
‏ و بیایید برای آبادانی و اعتلای ایران عزیز از هیچ کوششی خسته نشویم.‏
و بیایید امیدوار باشیم و با همبستگی و بیداری راه سربلندی را با یکدیگر طی کنیم

سهراب سپهری

 

مانده تا برف زمین آب شود ... مانده تا بسته شود این همه نیلوفر وارونه چتر....
    
ناتمام است درخت... 
     
 
زیر برف است تمنای    
         شناکردن کاغذ در باد... 

و فروغ تر چشم حشرات.. 
و طلوع سر غوک از افق درک
                            حیات.


مانده تا سینی ما پرشود     از صحبت سنبوسه  و عید....

در هوایی که نه افزایش یک 
            ساقه طنینی دارد.. 

و نه آواز پری می رسد از روزن منظومه برف..

  تشنه زمزمه ام !

مانده تا مرغ سرچینه  هذیانی اسفند  صدا بردارد....

پس چه باید بکنم ..

من که در لخت ترین موسم  بی چهچهه سال
تشنه زمزمه ام ؟

بهتر آن است که برخیزم ..
رنگ را بردارم..
روی تنهایی  خود نقشه  مرغی  بکشم .                                          

ماه

   
بچه که بودم
                ماه همیشه قایق بود
حالا نیز
ماه
قایق است
                اما بارش     اندوه !
**************
بتاب
غمی نیست
                        از من رو بتاب
ولی بتاب
        عشق  بی حضور تو
                «بی تاب»
                                می شود.
**************
تاب مرا می سنجی
        که همچنان
                    به
                قایم باشک خویش
                                        ادامه می دهی !
چشمانم – برای پاییدن
                        خسته نخواهد شد.